यूट्यूब वर पहा : http://youtu.be/x527bYOPfP0
स्थळ: पिट्सबर्ग, अमेरिका
काळ: साल २००३ मधील कडकडीत हिवाळा.
झालं ते असं :
मी ‘पिट्सबर्ग फिल्म मेकर्स’ मधे फिल्म मेकींग कोर्स करत होतो. एक शॉर्ट फिल्म प्रॉजेक्ट करायला फारच थोडा वेळ राहीला होता. शूट करायला एक विकएंड आणि एडीट करायला पुढचा एक विकएंड. (ते एडिटींगही जुन्या पद्धतीने करायचे होते. म्हणजे फिल्मचे तुकडे कापून, चिकटवून दृश्यांची जुळणी व फेरजुळणी करणे वगैरे. ते क्लिष्ट, किचकट व कष्टाचे काम करायला इतकी धमाल (!) आली म्हणून सांगू :) .
बाहेर अमानुष बर्फ. नटमंडळी कुणी नाहीत. अशा वेळी ह्या शॉर्ट फिल्म साठी ही कल्पना सुचली. शूट झाले. डेव्हलप केले. एडीट केले (धमाल !)
गेली ८ वर्षे तो ‘रफ कट’ पडूनच होता.. डिजिटल स्वरुपात धर्मांतर झाल्यावर फिल्म चे स्वरुप अजूनच ‘दाणेदार’ झाले होते.. ‘अशी जुनाट फिल्म पहायला कोणाला आवडेल’ ही भिती होती त्यामुळे तो रफ कट त्या प्रश्नासकट तसाच पडून होता आणि दिवसेंदिवस त्या प्रश्नाचे उत्तर ‘कुणालाच नाही’ असेच बळकट होत होते. (आता तर मोबाईल वर पण HD व्हिडीओ घेता येतात म्हणजे प्रश्नच संपला !)
शेवटी धीर करून ह्या आठवड्यात तो रफ कट मी पुन्हा एडीट केला (ह्या वेळेस डिजिटल एडीटींग!). मूळचे ‘स्टॉप मोशन ऍनिमेशन’ तसेच ठेवले व इतर कुठलेही स्पेशल इफेक्ट्स टाकले नाहीत. त्या ‘जुनाट’ स्वरुपाची वेगळीच गंमत वाटली, नॉस्टाल्जिक व्हायला झाले आणि एकंदर खूपच आनंददायक अनुभव होता तो.
तसाच आनंद तुम्हाला फिल्म बघताना वाटेल अशी आशा आहे
- राफा
ता. क. कृपया ध्वनीसकट पहा.